بررسی سازوکار جایگزینی توده گرانیتوئیدی بوئین-میاندشت با استفاده از روش بررسی ناهمگنی پذیرفتاری مغناطیسی (ams)

thesis
abstract

توده گرانیتوئیدی بوئین- میاندشت با وسعت تقریبی 40 کیلومتر مربع که در شمال جاده بوئین میاندشت -الیگودرز رخنمون دارد، در داخل سنگ‎های متاپلیتی درجه پایین تا متوسط تریاس بالایی- ژوراسیک زیرین زون سنندج - سیرجان جای گرفته است. این توده نفوذی دارای ترکیب دوگانه بوده، از یک قطب گوشته‎ایی با ترکیب گابرو – دیوریت، و یک قطب پوسته‎ایی با ترکیب آلکالی فلدسپار گرانیت تا لوکوگرانیت تشکیل شده است. برای اولین بار مطالعه ناهمگنی پذیرفتاری مغناطیسی این توده، در 65 ایستگاه و به کمک 225 مغزه جهت‎دار بررسی گردید. مطالعات انجام شده بر مبنای مقادیر پذیرفتاری اندازه‎گیری شده، نشان داد مقدار متوسط km بر حسب siµ برای گروه‎های سنگی بارز این توده بدین قرار می‎باشد: گابرو- دیوریت‎ها (769)، آلکالی ‎فلدسپار‎ گرانیت‎ها (158)، گرانیت‎های ریز دانه (120)، گرانیت‎های درشت‎ دانه (166) و لوکوگرانیت (34). مقدار km برای ترکیب فلسیک غالب این توده از siµ 500 کمتر بوده و در نتیجه، این توده در گروه گرانیتوئیدهای پارامغناطیس (µsi 500>km>0) قرار می‎گیرد، این نوع از گرانیتوئیدها معادل سری ایلمنیت (نوع s) می¬باشند. بیوتیت مهمترین حامل رفتار مغناطیسی در این سنگ‎هاست. دامنه تغییرات ناهمگنی مغناطیسی (p) بر حسب درصد در این توده بین 1 تا 15 متغیّر است. آلکالی‎ فلدسپار ‎گرانیت‎ها و گابرو- دیوریت‎ها، به ترتیب دارای بیشترین و کمترین مقادیر p هستند. بین شدت دگرشکلی و ناهمگنی پذیرفتاری مغناطیسی تقریباً ارتباط مستقیم و مثبتی وجود دارد. میزان تغییرات پارامتر شکل (t) بین 0/43- تا 0/85 در تغییر است. حدود 75 درصد از نمونه‎ها دارای t مثبت بوده و بیضوی مغناطیسی کلوچه‎ای نشان می¬دهند. این امر نشانگر غالب بودن برگوارگی در این توده است. وضعیت کلی خطواره‎های طیف فلسیک این توده دارای میانگین º 04/ º 183 و قطب برگوارگی کلی آن دارای مشخصات º54/ º 268 می‎باشند. قطب مافیک این توده نیز دارای خطوارگی میانگین º32/ º016 می‎باشد و مشخصات قطب برگواره‎های مغناطیسی آنها برابر º48/ º181 می‎باشد. با توجّه به اصول مطالعه فابریک‎های مغناطیسی، از جمله میل کم خطواره‎ها و شیب کم برگواره‎های مغناطیسی تودة گرانیتوئیدی بوئین- میاندشت به صورت یک سیل بزرگ جای گرفته است. جایگیری این تودة نفوذی در یک پهنه برشی راست¬بر انجام شده است. خاستگاه ساختاری تودة گرانیتوئیدی بوئین- میاندشت فضای کششی به وجود آمده در یک رژیم ترافشارشی می¬باشد. مطالعه دقیق مقاطع نازک تهیه شده نشان داد که: 1- ریزساخت‎های ماگمایی در بیشتر قسمت‎های این توده نفوذی مشاهده می‎شوند.2- ریزساختهای ساب ماگمایی در قسمت‎های شمالی، شمال‎غرب و به مقدار کمتر در قسمت جنوبی توده حضور دارند، 3- ریزساخت‎های ساب سالیدوس حالت جامد دمای بالا نسبت به سایر ریزساخت‎های این توده از فراوانی کمتری برخوردارند، 4- ریزساخت‎های حالت جامد دمای پایین در حواشی توده و قسمت‎های شمال و شمال‎غرب توده دیده می‎شوند، 5- میلونیت‎ها نیز در مناطق مرکزی و به سمت شمال و شمال‎غرب منطقه مشاهده می‎شوند. تمرکز شدت دگرشکلی در قسمت‎های شمال و شمال غرب این توده را، می‎توان به وجود زون‎های برشی و گسل‎خوردگی در این نواحی نسبت داد. ریزساخت‎های ماگمایی و حالت جامد دمای بالا همزمان با جایگیری توده، و ریزساخت‎های حالت جامد دمای پایین پس از جایگیری توده تشکیل شده‎اند و متأثر از تنش‎های تکتونیکی بعدی می‎باشد.

First 15 pages

Signup for downloading 15 first pages

Already have an account?login

similar resources

تعیین سازوکار جایگیری توده گرانیتوئیدی درّه‌باغ (شمال‌غرب الیگودرز) با روش بررسی ناهمگنی پذیرفتاری مغناطیسی (AMS)

توده گرانیتوئیدی درّه‌باغ واقع در شمال‌غرب الیگودرز، به سن ژوراسیک میانی (178 میلیون سال) با ترکیب بیشتر گرانودیوریتی در درون سنگ‌های متاپلیتی پهنه سنندج-سیرجان جای گرفته است. سازوکار جایگیری این توده برای اولین بار با روش ناهمگنی (انیزوتروپی) پذیرفتاری مغناطیسی (AMS) بررسی شده است. بر اساس بررسی‎های انجام شده، مقادیر میانگین پذیرفتاری مغناطیسی (Km) بر حسب µSI در واحدهای سنگی مختلف سازنده آن عبا...

full text

تعیین سازوکار جایگزینی توده گرانیتوئیدی حسن رباط با استفاده از روش ناهمگنی قابلیت پذیرفتاری مغناطیسی (ams)

توده گرانیتوئیدی حسن رباط در 38 کیلومتری غرب میمه (از توابع شهرستان شاهین شهر استان اصفهان) رخنمون دارد. این توده در درون سنگ های دگرگونی زون سنندج- سیرجان (شامل مرمرهای آهکی و دولومیتی کربنیفر - پرمین) نفوذ کرده است. این توده دارای ترکیب سنگ شناسی گرانیت و آلکالی فلدسپار گرانیت می باشد. ارتوز و کوارتز فراوان ترین کانیهای روشن موجود در این سنگ ها هستند. بیوتیت و هورنبلند سبز کانی های سیلیکاته م...

15 صفحه اول

تعیین سازوکار جایگیری توده گرانیتوئیدی درّه باغ (شمال غرب الیگودرز) با روش بررسی ناهمگنی پذیرفتاری مغناطیسی (ams)

توده گرانیتوئیدی درّه باغ واقع در شمال غرب الیگودرز، به سن ژوراسیک میانی (178 میلیون سال) با ترکیب بیشتر گرانودیوریتی در درون سنگ های متاپلیتی پهنه سنندج-سیرجان جای گرفته است. سازوکار جایگیری این توده برای اولین بار با روش ناهمگنی (انیزوتروپی) پذیرفتاری مغناطیسی (ams) بررسی شده است. بر اساس بررسی‎های انجام شده، مقادیر میانگین پذیرفتاری مغناطیسی (km) بر حسب µsi در واحدهای سنگی مختلف سازنده آن عبا...

full text

شناخت سازوکار جایگیری توده گرانیتوییدی ظفرقند (جنوب‏خاوری اردستان) به روش ناهمگنی پذیرفتاری مغناطیسی (AMS)

توده گرانیتوییدی ظفرقند با گسترة ترکیبی گابرو تا گرانیت و سن اوایل تا اواسط میوسن در 35 کیلومتری جنوب‏خاوری اردستان رخنمون دارد. این توده نفوذی درون سنگ‌های آتشفشانی و آتشفشانی-رسوبی ائوسن در پهنه ساختاری ارومیه-دختر جایگزین شده است. در این پژوهش، سازوکار جایگیری تودة گرانیتوییدی ظفرقند به‌روش ناهمگنی پذیرفتاری مغناطیسی برای نخستین بار بررسی شد. برپایه بررسی‌های صحرایی، سنگ‌نگاری،تجزیه و تحلیل ...

full text

بررسی سازوکار جایگیری توده گرانیتوئیدی چالو (جنوب شرق دامغان) با استفاده از روش ناهمسانگردی پذیرفتاری مغناطیسی (ams)

در این پژوهش سازوکار جایگیری توده نفوذی چالو، به روش ناهمسانگردی قابلیت پذیرفتاری مغناطیسی (ams)، مورد بررسی قرار گرفت. از بررسی پارامترهای مغناطیسی نمونه های به دست آمده نتایج زیر حاصل گردید. - پذیرفتاری مغناطیسی میانگین (km) اندازه گیری شده بر حسب µsi برای مونزودیوریت ها، 28872 و کوارتزدیوریت ها 21487 می باشد. در مجموع این توده به دلیل دارا بودن (km) بیشتر از µsi 500 به گرانیت-های فرومغناطیس...

15 صفحه اول

سازوکار جایگیری توده گرانیتوییدی گل‌زرد با استفاده از روش بررسی فابریکهای مغناطیسی (AMS)

توده گرانیتوییدی گل‌زرد به سن تقریبی 5±165میلیون سال، در شمال الیگودرز، از توابع استان لرستان  قرار دارد و  در پهنه سنندج -   سیرجان رخنمون دارد. این توده درون سنگ‌های اسلیتی، فیلیتی و میکاشیستی (دگرگونی ناحیه‌ای)  تریاس پایانی تا ژوراسیک آغازین نفوذ کرده است. گرانودیوریت‌ها بدنه اصلی این توده گرانیتوییدی را تشکیل می‌دهند. گرانودیوریت‌ها توسط لوکوگرانیت‌ها، رگه‎ها و رگچه‎های آپلیتی، پگماتیتی و ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی شاهرود - پژوهشکده علوم زمین

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023